Zaman en kısa tanımıyla, bir işe ayrılan süredir. Zaman yönetimi ise, bir kişisel performans geliştirme tekniğidir. Ya da zamanı iyi çınlayarak, stressiz bir şekilde, en kısa sürede en yüksek verimi alma yöntemidir. İnsanların eşit olarak sahip oldukları tek şey zamandır. Zamanı iyi değerlendiren ilerler, başarılı olur; rahat eder; değerlendiremeyen geride kalıp başarısız olur; yaşamı boyu çile çeker. Bu nedenle zaman yönetimi, başarı yollarının belki de en önemli olanlarından biridir. Öyle ki; satın alınamayan, depolanamayan, tekrar yerine konamayan zaman, iyi kullanıldığında ucuz; kötü kullanıldığında ise çok pahalıya mal olur. Her şey geri kazanılabilir fakat geçen zaman asla... Zamanla para kazanılabilir fakat parayla zaman kazanılamaz. Japonlar zamanı en iyi kullananlar oldukları için başarılıdırlar. Onlar ihraç otolarının montajını gemide (sevkiyat esnasında) yapmaktadırlar. Kaybedilen bir saniyeyi dünyanın bütün hazineleri bile geri getire
Zamanı değerlendirmek ile ilgili şu örnek çok hoşuma gider: Bir profesör elinde aynı materyallerden oluşan iki torba ile sınıfa girer. Torbanın birini açar. İçerisinden dört adet küçük siyah poşet ile bir şişe çıkarır. Öğrencilere seslenir: ‘Çocuklar beni dikkatlice izleyin ve sorduğum sorulara sadece cevap verin. Ben sizlere unutamayacağınız bir ders vermek, bir dersi anlatmak için bu kadar zahmete katlandım. Deney sonunda soru soracağım, bilenleri mükâfatlandıracağım. Şimdi gördüğünüz gibi şişe, siyah poşetin birini açıyorum, içindeki büyük taşları şişenin ağzına kadar dolduruyorum. Gençler! Bakın şişe dolu mu boş mu?’
Şişenin taşla dolu olduğunu gören öğrenciler, hep bir ağızdan ‘dolu’ diye bağırırlar. Hoca bu sefer ikinci siyah poşeti açar. içinde bulunan çakıl taşlarını, büyük taşların arasına döker. Ağzına kadar bu şekilde doldurur. Yine öğrencilere dolu mu boş mu diye sorar. Öğrenciler hep bir ağızdan ‘Bu sefer dolu hocam.’ diye bağırırlar. Ho
‘Her insanın kendisinden yüz sene sonrasının planını yapması lazım.’ Mevlana
‘Bir yıl sonrasını düşünüyorsan tohum ek; on yıl sonrasını düşünüyorsan ağaç dik; yüz yıl sonrasını düşünüyorsan çocukları eğit.’ Konfüçyüs İhsan Doğramacı ile bir spiker konuşurken, Doğramacı cebinden bir küçük defter çıkarır. Spikere şunu söyler:
- Benim bütün hayatım plan dahilindedir. Burada 20 yıl sonra ne yapacağım yazılı, deyince, spiker şaşırarak:
- Ama efendim yaşınız 80 küsur, daha o kadar yaşayacağınızı nerden biliyorsunuz? Doğramacı gülerek şu cevabı verir:
- Orasını Allah bilir kızım. Azrail (as.) geldiğinde bendeki planı görür de belki canımı planım bitinceye kadar almaktan vazgeçer... Her öğrenci hayatında en az birkaç kez çalışma